door Katie Velghe

“Het Rijk Gods is als een mosterdzaadje, dat is het kleinste van alle zaden – zo klein dat, als ik er hier een op mijn vinger had, je het niet eens zou kunnen zien”, zegt de verteller zacht. Alle kandidaat-vertellers, in een kring op de grond,  kijken vol verwondering naar het “onzichtbare” zaadje – en zien het. Wat ik toen in Birmingham in 2011 nog niet kon zien, zelfs onmogelijk had kunnen dromen, was hoe dat kleine, onzichtbare zaadje in Vlaanderen zou uitgroeien tot een grote, vruchtbare boom.

Hoe het groeide

Professor Annemie Dillen, voorzitster van de Interdiocesane Dienst voor Gezinspastoraal (IDGP), had me, samen met An Mollemans, naar de Godly Play Basiscursus in Birmingham gestuurd. Zij had Godly Play zelf leren kennen in een workshop op een academische conferentie in Ierland en vond dat deze krachtige methodiek naar Vlaanderen moest gehaald worden. An en ik waren zo enthousiast over wat we gezien en meegemaakt hadden dat we het wel moesten doorgeven.  Wat er de volgende jaren gebeurde, is een verhaal dat blij en dankbaar stemt.

Blij, omdat dit ene zaadje wild en onstuimig groeide in de hoogte, de breedte, de diepte. Honderden mensen proefden van Godly Play en integreerden het in hun werk en leven. Driehonderdvijftig mensen volgden de driedaagse basiscursus voor Godly Play begeleiders. Meer dan duizend kinderen en volwassenen ontdekten of herontdekten de kracht van Bijbelverhalen. Veertien mensen, met drukke werkbezigheden en gezinslevens, werden bereid gevonden om deze snel groeiende beweging vorm te geven en de begeleiders van Godly Play te ondersteunen. Acht vertellers volgden de opleiding tot trainer. Door alle verenigde inspanningen vond Godly Play een thuis in parochies, scholen, zorgcontexten, bezinningsweekends, gezinsweken, … Er ontstond een levendig aanbod van vormingsdagen of DIY avonden in diverse regio’s. Er werden oecumenische bruggen geslagen. Verscheidene boeken rond Godly Play werden vertaald. Bisdommen investeerden in uitleencentra van materiaal. IDGP ondersteunt al van bij het begin de groeiende beweging met administratief en coördinerend werk.

Tegelijk stemt dit ons dankbaar, want hoe hard er ook gewerkt is, de oogst is niet het vanzelfsprekende resultaat van dat werk. Het is een geschenk.

Van waaruit het groeide

Godly Play rust op twee pijlers. De ene is het geloof in het aangeboren vermogen van alle mensen, heel bijzonder kinderen, om God te ervaren, lang voor iemand hen over God heeft gesproken. Deze aanname is gegroeid uit bijbelse inzichten, empirisch onderzoek en theologische kaders. Een gevolg van deze aanname is dat Godly Play begeleiders, vol schroom en verwondering, een omgeving creëren waar deze unieke spiritualiteit van elk kind tot bloei kan komen, veeleer dan het kind de eigen inzichten op te dringen. De begeleider van Godly Play vraagt zich op het einde van een bijeenkomst niet af: “Wat hebben ze geleerd?” maar “Wat hebben wij ontdekt en ervaren?”

De andere pijler is het vertrouwen in de kracht van Gods Woord. Dit uit zich in het eenvoudige vertellen van Bijbelverhalen: onopgesmukt, zonder een poging ze “op te leuken”.  Dit toont zich ook in het vertrouwensvol loslaten van deze verhalen in de harten en geesten van de kinderen. Er wordt niet geëvalueerd of gecontroleerd. Een goed verteld Bijbelverhaal zal op zijn tijd, op zijn manier vrucht dragen.

Door het grote vertrouwen in Gods Woord enerzijds en de spiritualiteit van kinderen anderzijds wordt de begeleider een stille bemiddelaar: hij of zij creëert de veilige ruimte waar God en kinderen dicht bij elkaar kunnen komen. “De vogelen des hemels komen en bouwen er hun nesten.” Wanneer dat gebeurt, deelt iedereen in de verwondering en vreugde.

Deze ervaring is het kloppende hart van Godly Play. Deze ervaring doet mensen verlangen naar meer en doet mensen besluiten zich er zelf voor in te zetten.

Naar waar het groeit

Nog steeds ontstaan er vanuit dat ene mosterdzaadje nieuwe takken aan onze Vlaamse boom. Groepjes vertellers buigen zich over het zorgvuldige creëren van een verhaal over een Vlaamse heilige, volgens de principes van Godly Play. In september 2019 startte IDGP een intergenerationeel project van Godly Play met vier gezinnen in de Oude Abdij van Drongen: “Verhalen van God en mensen”. In 2020 was er een Europese Conferentie in Mechelen gepland met vertellers uit de hele wereld. (Deze conferentie heeft geen doorgang kunnen vinden als gevolg van de Covid-19 pandemie – n.v.d.r.)

En tegelijk ontmoeten we steeds meer mensen aan de voet van de boom, genietend van de schaduw en het geruis van de bladeren. We wisselen uit met tochtgenoten en ontdekken dat we wezenlijk onder dezelfde grote mosterdboom zitten. We verrijken elkaar met inzichten vanuit een ignatiaanse, salesiaanse, protestants-evangelische, franciscaanse of andere spiritualiteit. Het is wonderlijk om een gedeelde liefde voor Woord en stilte, biddend leven, eenvoud en schoonheid te ontdekken. Het is bemoedigend om samen te erkennen dat God aan het werk is, en wij dit werk behoedzaam mogen ondersteunen.

We weten nog niet hoe hoog de boom zal reiken en hoe diep de wortels zullen gaan. We vragen het ons af. Een ding is zeker: het is goed toeven onder die mosterdzaadjesboom.

Voor meer informatie:
www.godlyplayvlaanderen.be
www.gezinspastoraal.be

 De auteur van dit bericht is Katie Velghe, medewerker van de Interdiocesane Dienst voor Gezinspastoraal (IDGP) en zelf een trainer van Godly Play.

Zie ook het langere artikel van Brenda Leigh Timmer, overgenomen uit The Way:

godly-play-een-ignatiaanse-manier-van-werken-met-kinderen